Aan de Universiteit van Utrecht worden leerobjecten intensief ingezet in de cursus Ontwerpen van leersituaties. Gijsbert Erkens vertelt erover tijdens het Innovatium 2008. In eerste instantie was het de bedoeling om meer los te komen van het studieboek. Dat vond Gijsbert te klassiek en te beperkt. Zijn vraag was: Hoe kun je kennis eenvoudiger en op verschillende manieren overdragen? Het gaat om het verrijken van de theorie en het aanbieden van kennis vanuit de ideeën van multiple representations. Zo kun je leren vanuit een boek, maar ook via een interview met een ontwerper, een samenvatting, een puzzel of van mede-studenten. Gijsbert noemt de cognitieve flexibiliteitstheorie van Spiro (1988) als wetenschappelijke inspiratiebron. Het aanbieden van leerstof zorgt voor een betere beklijving (verankering) van kennis.
In onze weblog eLearning doe ik uitgebreider verslag van deze presentatie. Het was voor mij een echte opsteker! Vooral omdat ik nog helderder heb gekregen wat de rol kan zijn tussen digitale learning content en kennisverankering. Naar mijn idee zijn we hier enorm mee geholpen. Gijsbert ken ik nog uit de tijd dat ik als student Onderwijskunde de module 'ICT en onderwijsleerprocessen' heb gevolgd. Na afloop van de bijeenkomst heb ik hem vriendelijk gevraagd of wij mee mogen kijken in de werkomgeving van de cursus. Daar staan de verschillende leerobjecten die worden ingezet.
Verder doe ik verslag van een andere presentatie 'Flexibele leerobjecten', gegeven door Jan Rasenberg van de Hogeschool Rotterdam. Hij verwijst naar David Merrill, goeroe op het gebied van leerobjecten. Merrill maakt een onderscheid in kennisobjecten en strategie-objecten. Kennisobjecten zijn didactisch neutraal. Lees verder...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten